To πόρισμα της Επιτροπής Ασφαλιστικού ΔΣΑ μετά τις αποφάσεις της Ολομέλειας

Εισήγηση της Επιτροπής Ασφαλιστικού ΔΣΑ

(συνεδρίαση 22.10.2019)

ΘΕΜΑ: Προτάσεις Δικηγορικού Σώματος για τις αναγκαίες ρυθμίσεις στην Κοινωνική Ασφάλιση σε συμμόρφωση με τις ακυρωτικές αποφάσες της Ολομέλειας του ΣτΕ.

Ι. Η αντισυνταγματικότητα του Νόμου

1. Πεδίο εισφορών

Με τις αποφάσεις 1880 και 1888/2019 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίθηκε ότι αντίκειται στο άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος η δια των άρθρων 39, 40 και 41 του ν. 4387/2016 θέσπιση ασφαλιστικών εισφορών για την υπαγωγή στην ασφάλιση του ΕΦΚΑ των μη μισθωτών ασφαλισμένων στο ίδιο ποσοστιαίο ύψος με εκείνο των ασφαλιστικών εισφορών που ο νόμος προβλέπει για την ασφάλιση των μισθωτών, για τον λόγο δε αυτόν ακυρώθηκαν:

 α) η 61502/3399/30.12.2016 απόφαση του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφαλίσεως και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με τίτλο «Προσδιορισμός της βάσης υπολογισμού ασφαλιστικών εισφορών αυτοαπασχολούμενων και ελεύθερων επαγγελματιών από 1.1.2017», όπως αυτή τροποποιήθηκε με την 2559/1453/2.6.2017 απόφαση του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφαλίσεως και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, 

β) η Φ.80000/οικ.60298/1472/23.12.2016 απόφαση του ιδίου Υφυπουργού με τίτλο «Προθεσμία καταβολής, από 1.1.2017, των ασφαλιστικών εισφορών ασφαλισμένων, ελευθέρων επαγγελματιών και εμμίσθων, οι οποίοι έως την έναρξη του ν. 4387/2016 υπάγονταν στην ασφάλιση του ΟΑΕΕ, του ΕΤΑΑ και του ΟΓΑ» και 

γ) η 25598/1452/2.6.2017 κοινή απόφαση των Υφυπουργών Οικονομίας και Εργασίας, Κοινωνικής Ασφαλίσεως και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με τίτλο «Τροποποίηση της 61501/3398/30.12.2016 (ΦΕΚ Β΄ 4330) απόφασης των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης “Προσδιορισμός της βάσης υπολογισμού ασφαλιστικών εισφορών ασφαλισμένων στον ΟΓΑ από 1.1.2017”».

Ειδικότερα, κρίθηκε ότι η υπαγωγή στην ασφάλιση, κατά τις διατάξεις αυτές, μισθωτών και μη μισθωτών, ήτοι κατηγοριών ασφαλισμένων με ουσιωδώς διαφορετικές συνθήκες απασχολήσεως και παραγωγής εισοδήματος, υπό ενιαίους κανόνες εισφορών και παροχών (άρθρα 39, 40 και 41 του ν. 4387/2016), αντίκειται στη συνταγματική αρχή της ισότητας, από της απόψεως της ενιαίας μεταχειρίσεως προσώπων που τελούν υπό διαφορετικές συνθήκες.

Μετις ίδιες αποφάσεις κρίθηκε ότι οι συνέπειες της αντισυνταγματικότητας των ανωτέρω διατάξεων πρέπει να επέλθουν από τη δημοσίευση των αποφάσεων της Ολομέλειας (άρθρο 50 παρ. 3β του π.δ. 18/1989).

2.    Πεδίο κυρίων συντάξεων

Με την 1891/2019 απόφαση της Ολομέλειας ακυρώθηκε η 26083/887/7.6.2016 απόφαση του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών με τίτλο «Αναπροσαρμογή κύριων συντάξεων - Προστασία καταβαλλόμενων συντάξεων» (Β΄ 1605/7.6.2016 και διορθώσεις σφαλμάτων Β΄ 1623/8.6.2016 και Β΄ 1988/1.7.2016). Ειδικότερα, έγινε δεκτό, κατά πλειοψηφία, ότι ναι μεν υπάρχει κλιμάκωση, ως προς τα θεσπιζόμενα με το άρθρο 8 του ν. 4387/2016 ποσοστά αναπληρώσεως, βάσει των οποίων υπολογίζεται η ανταποδοτική σύνταξη και τα οποία εφαρμόζονται και για τον επανυπολογισμό των ήδη καταβαλλόμενων κύριων συντάξεων, τα ποσοστά δηλαδή αυτά αυξάνονται προοδευτικά ανά κλίμακα ετών ασφάλισης, τα νέα, όμως, αυτά ποσοστά αναπληρώσεως, αυτά καθ’ εαυτά,  είναι ιδιαιτέρως χαμηλά, η δε εφαρμογή τους, ως εκ του ύψους και της ανά τριετία κλιμακώσεώς τους, τόσο στο μέσο όρο των μηνιαίων αποδοχών καθ’ όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού  βίου προκειμένου για τους μελλοντικούς συνταξιούχους, όσο και στον συντάξιμο μισθό επί του οποίου κανονίσθηκε η χορηγηθείσα σύνταξη προκειμένου για τους ήδη συνταξιούχους, οδηγεί στη χορήγηση ανταποδοτικής συνταξιοδοτικής παροχής, η οποία τελεί σε προφανή δυσαναλογία προς τις ανωτέρω αποδοχές, ενόψει του ότι το υψηλότερο ποσοστό αναπληρώσεως των εν λόγω αποδοχών είναι κατώτερο του 50%, και προς τις καταβληθείσες με βάση τις αποδοχές αυτές εισφορές. Υπό τα δεδομένα αυτά, τα συγκεκριμένα ποσοστά αναπληρώσεως παραβιάζουν την αρχή της ανταποδοτικότητας, η οποία αποτελεί έκφανση της αρχής της αναλογικότητας, υπό την έννοια της υπέρβασης του ανεκτού ορίου μέχρι του οποίου είναι επιτρεπτή, κατά το Σύνταγμα, η έλλειψη ανταποδοτικότητας εισφορών – παροχών.

3.    Πεδίο επικουρικών συντάξεων

Με την 1889/2019 απόφαση της Ολομέλειας ακυρώθηκε η οικ. 23123/785/7.6.2016 απόφαση του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με τίτλο “Καθορισμός των τεχνικών παραμέτρων σχετικά με τις παροχές του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης” (Β΄1604/7.6.2016).

Με την 1890/2019 απόφαση της Ολομέλειας, ακυρώθηκε η οικ. 25909/470/7.6.2016 απόφαση του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης “Αναπροσαρμογή καταβαλλόμενων συντάξεων του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης” (Β΄1605/7.6.2016, διόρθωση σφάλματος  Β΄ 1623/8.6.2016).

Ειδικότερα κρίθηκε, κατά πλειοψηφία, ότι η διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 96 του ν. 4387/2016, όπως ισχύει, κατ’ επίκληση της οποίας εκδόθηκε η πιο πάνω απόφαση του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, είναι αντισυνταγματική, για το λόγο ότι πριν από τη ψήφιση του ως άνω ν. 4387/2016 δεν εκπονήθηκε αναλογιστική μελέτη, που να τεκμηριώνει τη βιωσιμότητα του κλάδου επικουρικής ασφαλίσεως του ΕΤΕΑΕΠ, ενόψει των νέου τρόπου υπολογισμού της επικουρικής συντάξεως για το μέλλον και του αυτόματου μηχανισμού εξισορροπήσεως που προβλέπονται  στο άρθρο  96 παρ. 1  του ν. 4387/2016, όπως ισχύει,  του επανυπολογισμού- αναπροσαρμογής  των ήδη καταβαλλόμενων κατά τη δημοσίευση του εν λόγω  νόμου συντάξεων που προβλέπεται στο άρθρο 96 παρ. 4 αυτού, όπως ισχύει, καθώς και της αυξήσεως των εισφορών για την επικουρική σύνταξη κατά  την εξαετία 2016 έως 2022, που προβλέπεται στο άρθρο 97 του νόμου.

Και με την απόφαση αυτή το Δικαστήριο έκρινε, κατά πλειοψηφία, ότι συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επιβάλλουν, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 50 παρ. 3β του π.δ. 18/1989, τα αποτελέσματα της ακυρώσεως να  επέλθουν από την δημοσίευση της 1889/2019 αποφάσεως

4.    Απάριθμηση διατάξεων

Μετά την ανωτέρω επισκόπηση, έχω την άποψη ότι χρήζουν άμεσης αντικαταστάσεως τα ακόλουθα άρθρα του ν.4387/2016 και φυσικά οι κατ’εξουσιοδότηση αυτών εκδοθείσες Υπουργικές Αποφάσεις:

Α) άρθρο 8 (ανταποδοτική σύνταξη) ιδίως ως προς τα ποσοστά αναπλήρωσης.

Β) άρθρο 14 (Αναπροσαρμογή συντάξεων-προστασία καταβαλλομένων συντάξεων) ως προς την παραπομπή στο άρθρο 8 και τα ποσοστά αναπλήρωσης.

Γ) άρθρο  28 (ανταποδοτική σύνταξη) ιδίως ως προς τα ποσοστά αναπλήρωσης και τη σύνδεση της ανταποδοτικής σύνταξης με τις εισφορές των μη μισθωτών (άρθρα 39 και 40).

Δ) άρθρο 33 (Αναπροσαρμογή συντάξεων-προστασία καταβαλλομένων συντάξεων) ως προς την παραπομπή στο άρθρο 28.

Ε) άρθρο 39 (Εισφορές αυτοαπασχολούμενων και ελευθέρων επαγγελματιών) ως προς τον τρόπο υπολογισμού των εισφορών, ιδίως ως προς το ύψος του ποσοστού σε αντιδιαστολή με την επιβάρυνση των μισθωτων.

ΣΤ) άρθρο 39^Α (Ασφαλιστική εισφορά νέων ασφαλισμένων τ.ΕΤΑΑ) ως προς τον τρόπο υπολογισμού των εισφορών, ιδίως ως προς το ύψος του ποσοστού σε αντιδιαστολή με την επιβάρυνση των μισθωτών.

Ζ) άρθρο 40 (Εισφορές ασφαλισμένων στον ΟΓΑ) για τους ανωτέρω λόγους.

Η) άρθρο 41 (Εισφορές Υγειονομικής Περίθαλψης) για τους ανωτέρω λόγους.

Θ) άρθρο 96 (Παροχές ΕΤΕΑ-Αναπροσαρμογή καταβαλλομένων συντάξεων).

Ι) Το άρθρο 36 περί παραλλήλου ασφαλίσεως, ως άμεσα συνεχόμενο με τα ζητήματα εισφορών και συντάξεων.

Είναι σαφές ότι το κυριότερο μέρος του ν.4387/2016 έχει ήδη κριθεί αντισυνταγματικό, ενώ σειρά κανονιστικών διατάξεων, εγκυκλίων και διαδικασιών του ΕΦΚΑ και του ΕΤΕΑΕΠ, χρήζουν αναμορφώσεως.

ΙΙ. Η πραγματικότητα στην κοινωνική ασφάλιση σήμερα

1.    Το πρόβλημα της εισπραξιμότητας, η οικονομική κρίση και η επάνοδος των ασφαλισμένων στην κανονικότητα της κοινωνικής ασφάλισης

Συνεπεία της οικονομικής κρίσης, των συνεχών επιβαρύνσεων με φόρους και εισφορές των επιστημόνων και εν γένει των ελευθέρων επαγγελματιών, ένα μεγάλο ποσοστό που πλησιάζει το 50% αδυνατεί επί μακρόν να εξοφλεί τις ασφαλιστικές και φορολογικές υποχρεώσεις που του αναλογούν. Θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη ότι οι ασφαλιστικές εισφορές έχουν ως κυρίαρχο στοιχείο την ανταπόδοση και μάλιστα παροχών που αντικατοπτρίζουν κάλυψη κινδύνων υψηλής κοινωνικής ευαισθησίας και προστασίας (γήρας, αναπηρία, γέννηση, θάνατος κλπ.). Αντίστοιχης κοινωνικής ευαισθησίας θα πρέπει να είναι και ο εισπρακτικός χαρακτήρας των εισφορών. Θα πρέπει δηλαδή το σύστημα να επιδεικνύει ελαστικότητα σε περιπτώσεις οικονομικής κρίσης, αναπροσαρμόζοντας τις εισφορές, παρέχοντας ευκολίες αποπληρωμής, ώστε ο ασφαλισμένος να μπορεί να ανταποκριθεί. Σε διαφορετική περίπτωση, ένα μεγάλο μέρος των ασφαλισμένων οδηγείται εκτός κοινωνικής ασφάλισης και μάλιστα με δυσμενείς συνέπειες τόσο για το σύστημα, όσον και για την κοινωνία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι δεκάδες χιλιάδες «εγκλωβισμένοι» (80.000 κατ’επιεική εκτίμηση βλ.Υφυπουργός Κοιν. Ασφάλισης Εφημερίδα Συντακτών 21.5.2019), που αδυνατούν να συνταξιοδοτηθούν, γιατί έχουν οφειλές που υπερβαίνουν το ανώτατο όριο οφειλών που δύναται να ρυθμιστούν κατά τις διατάξεις του ν.3863/2010 (15.000 – 20.000 ευρώ ανά Φορέα).

Στα πλαίσια αυτά σημαντική ήταν η παροχή της δυνατότητας ρύθμισης με τις διατάξεις του ν.4611/2019 σε έως 120 δόσεις.

Σύμφωνα με τα στοιχεία:

13.300 δικηγόροι αιτήθηκαν 120 δόσεις.

1 στους 3 δικηγόρους (τουλάχιστον) είναι οφειλέτης

432.000 οφειλέτες αιτήθηκαν 120 δόσεις

1 στους 3 περίπου οφείλει

1.500.000 περίπου το σύνολο των μη μισθωτών (στοιχεία τελευταίας εκκαθάρισης).

60% εισπραξιμότητα το πρώτο εξάμηνο του 2019

40% εισπραξιμότητα τον Ιούνιο του 2019 (Καθημερινή 31.8.2019)

85% εισπραξιμότητα απαιτείται για να είναι βιώσιμος ο ΕΦΚΑ

Το κυριότερο συμπέρασμα των στοιχείων αυτών δεν είναι μόνον ότι υπάρχει τεράστιο πρόβλημα πόρων στην κοινωνική ασφάλιση, αλλά ότι ένα μεγάλο ποσοστό (η πλειοψηφία των οφειλετών) δείχνει εμπιστοσύνη στο θεσμό και προσπαθεί να επιστρέψει, ρυθμίζοντας τις εισφορές του.

Κατά συνέπεια θα πρέπει άμεσα να ληφθεί μέριμνα από την Πολιτεία, αφενός μεν να μειώσει τις εισφορές, αφετέρου να περιορίσει τους λόγους απώλειας της ρύθμισης (πχ. αποσύνδεση από την καταβολή των τρεχουσών εισφορών). Σε διαφορετική περίπτωση, θα οδηγηθούμε σε μαζική έξοδο ασφαλισμένων από τα επαγγέλματα αλλά και την ασφάλιση και τα κενά θα κληθούν τα καλύψουν, όσοι απομείνουν και δυστυχώς για μια ακόμη φορά το σύνολο των φορολογουμένων, δια της επιδοτήσεως των Ταμείων από τον Κρατικό Προϋπολογισμό.

2.    Το τρέχον σύστημα υπολογισμού εισφορών και συντάξεων

Το τρέχον σύστημα υπολογισμού εισφορών, στηρίζεται στις ακυρωθείσες Υπουργικές Αποφάσεις περί  Καθορισμού Βάσης Υπολογισμού Ασφαλιστικών Εισφορών και στις αντίστοιχες περί Εκκαθάρισης Ασφαλιστικών Εισφορών.

Δυστυχώς το σύστημα δεν είναι καθόλου αξιόπιστο, καθόσον ο ασφαλισμένος καταβάλλει εισφορές με βάση το Καθαρό Φορολογητέο Αποτέλεσμα  του προηγουμένου έτους προστιθεμένων των καταβλητέων ασφαλιστικών εισφορών. Αρχικώς τα ειδοποιητήρια εκδίδονται με βάση τα οικονομικά στοιχεία του τελευταίου εκκαθαρισμένου έτους και κατά την εκκαθάριση γίνεται ο ορθός υπολογισμός με βάση αυτά του προηγουμένου.

Αντίστοιχα υπάρχει πάντα ο κίνδυνος της εκ νέου εκκαθάρισης σε περιπτώσεις υποβολής τροποποιητικής-συμπληρωματικής φορολογικής δήλωσης ή κατόπιν ελέγχου. Ήδη υπάρχουν πολλά παραδείγματα τροποποιητικών εκκαθαρίσεων 2017, χωρίς να υπάρχει έγκαιρη προηγούμενη ενημέρωση και ακρόαση του ασφαλισμένου, ενώ πλείστες όσες περιπτώσεις οφειλών 2017 βεβαιώθηκαν και εστάλησαν στο ΚΕΑΟ, με συνοπτικές διαδικασίες.

Φυσικά χιλιάδες είναι οι περιπτώσεις με λάθη στα ειδοποιητήρια, ενώ δεν λείπουν μαζικές περιπτώσεις λαθών (βλ. Ανάκληση δεκάδων χιλιάδων ειδοποιητηρίων ΕΦΚΑ Ιανουαρίου 2019).

Παρ’όλα αυτά η πλατφόρμα ΕΙΣΦΟΡΩΝ ΜΗ ΜΙΣΘΩΤΩΝ του ΕΦΚΑ έχει φτάσει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο αξιοπιστίας και μπορεί να αποτελέσει τη βάση για την επόμενη μέρα.

Αντίθετα η αντίστοιχη πλατφόρμα του ΕΤΕΑΕΠ είναι εξ ορισμού εσφαλμένη, (πάνω από 200.000 εσφαλμένα ειδοποιητήρια παραλλήλως ασφαλισμένων, μη έγκαιρη καταχώρηση καταβολών και μεταβολών, χρέωση εισφορών σε μη ασφαλισμένους κλπ.) και ως εκ τούτου δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης (βλ. σχετική ομολογία στις οδηγίες πληρωμής εισφορών στην ιστοσελίδα  ΕΤΕΑΕΠ, επιστολές διοικητή ΕΤΕΑΕΠ σε ΕΕΔ και ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ).

Θετικά στοιχεία που πρέπει να διατηρηθούν:

1.    Η πλατφόρμα ΕΦΚΑ

2.    Η μηνιαία καταβολή εισφορών

3.    Ο συμψηφισμός των γραμματίων προκαταβολής εισφορών δικηγόρων

4.    Οι εισφορές ΕΤΕΑΕΠ (ως διαμορφώθηκαν μετά το ν.4578/2018).

5.    Η εκκαθάριση και επιστροφή των πιστωτικών υπολοίπων.

6.    Οι εκπτώσεις σε περίπτωση μητρότητας, 40ετίας και πενταετίας.

7.    Η ύπαρξη εθνικής και ανταποδοτικής σύνταξης

Αρνητικά στοιχεία που πρέπει να καταργηθούν

1.    Η πλατφόρμα ΕΤΕΑΕΠ

2.    Ο μη συμψηφισμός γραμματίων στις εισφορές ΕΤΕΑΕΠ

3.    Οι διαρκείς εκκαθαρίσεις

4.    Η σύνδεση της ρύθμισης των 120 δόσεων με την καταβολή τρεχουσών εισφορών

5.    Τα ποσοστά αναπλήρωσης ανταποδοτικής σύνταξης (βελτίωση).

6.    Ο τρόπος υπολογισμού επικουρικών συντάξεων (βελτίωση).

7.    Η σύνδεση των ασφαλιστικών εισφορών με τον εκάστοτε κατώτατο μισθό.

ΙΙΙ. ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ

Αναφορικά με τον προβληματισμό που υπάρχει αν θα πρέπει να παραμείνουμε σε ένα σύστημα σύνδεσης των εισφορών με το εισόδημα, ή να επιλέξουμε την επιστροφή στο παλαιότερο σύστημα των ασφαλιστικών κλάσεων (σύνδεση με πλασματικό εισόδημα), έγινε μακρά διαλογική συζήτηση. Κατά την εισήγηση προτάθηκε ένα μικτό σύστημα υπολογισμού των εισφορών,  με ασφαλιστικές κλάσεις, στις οποίες κατατάσσονται οι ασφαλισμένοι με βάση το εισόδημα σε συνδυασμό με τα έτη ασφάλισης.  Η επιτροπή κατά πλειοψηφία κατέληξε στην επιλογή ενός συστήματος ασφαλιστικών κλάσεων με κατάταξη των ασφαλισμένων σύμφωνα με τα έτη ασφάλισης, ενώ θα πρέπει να παρέχεται το δικαίωμα επιλογής στον ασφαλισμένο για κατάταξη σε ανώτερη ασφαλιστική κλάση. Σε κάθε περίπτωση η ελάχιστη εισφορά θα πρέπει να είναι μικρότερη από τη σημερινή των 185,18 ευρώ.

ΙΙΙ. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Επιγραμματικά οι προτάσεις του Δικηγορικού Σώματος είναι:

Α. ΕΙΣΦΟΡΕΣ

1.    Θέσπιση κανόνα περί μη επιβολής αύξησης σε κανένα ασφαλισμένο.

2.    Αποσύνδεση εισφορών (ΕΦΚΑ και ΕΤΕΑΕΠ) από τον εκάστοτε κατώτατο μισθό.

3.    Διατήρηση εισφορών ΕΤΕΑΕΠ στο ύψος του ν.4578/2018

4.    Δημιουργία ενός νέου συστήματος ασφαλιστικών κλάσεων με βάση τα έτη ασφάλισης, με παράλληλη παροχή δικαιώματος επιλογής ανώτερης ασφαλιστικής κλάσης. Διατήρηση της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών της πρώτης πενταετίας ασφάλισης, χωρίς η διαφορά από την ελάχιστη εισφορά να είναι οφειλή.

5.    Ένταξη εισφορών ΕΤΑΕΠ στην πλατφόρμα ΕΦΚΑ

6.    Συμψηφισμός γραμματίων με εισφορές ΕΤΕΑΕΠ

7.    Σε περίπτωση παράλληλης ασφάλισης δεν οφείλεται 2^η ή 3^η εισφορά Υγείας και ΕΤΑΕΠ (ήδη ισχύει), και εξαίρεση από την 2^η εισφορά κύριας σύνταξης, εφόσον καλύπτεται η κατώτατη ασφαλιστική κλάση από της κρατήσεις της έμμισθης απασχόλησης.

8.    Σταδιακή μείωση εισφορών εμμίσθων (κύριας ασφάλισης και υγείας).

9.    Μείωση της μηνιαίας ανώτατης βάσης  εισφοράς από 6.500 στις 6.000€ και ρητή πρόβληψη περί 12μηνης εφαρμογής της, για όλους τους ασφαλισμένους (μισθωτούς, μη μισθωτούς και παράλληλα ασφαλισμένους).

10.  Διατήρηση ύψους ασφαλιστικών εισφορών για μια μεταβατική πενταετία, ενώ η αλλαγή προς τα πάνω γίνεται ελεύθερα με αίτηση του ασφαλισμένου.

11. Βελτίωση συστήματος 120 δόσεων (ν.4611/2019) και πάγιας ρύθμισης (αλλαγή σε 24 δόσεις), δια της αποσύνδεσης της ισχύος της ρύθμισης από την καταβολή των τρεχουσών εισφορών.

12. Άμεση έκδοση ηλεκτρονικής ασφαλιστικής ενημερότητας και δυνατότητας είσπραξης σε περίπτωση ρύθμισης από το Δημόσιο και ΝΠΔΔ, στα πρότυπα των ισχυόντων για την ΑΑΔΕ.

13. Διατήρηση εκπτώσεων σε περίπτωση μητρότητας, 40ετίας και για νέους ασφαλισμένους (5ετίας).

14. Διατήρηση υποχρεωτικής ασφάλισης ασκουμένων δικηγόρων στον Κλάδο Υγείας με καταβολή της ελάχιστης εισφοράς πενταετίας, δυνατότητα προαιρετικής ασφάλισης στον ΕΦΚΑ και εξαίρεση από κρατήσεις (υπέρ ΟΑΕΕ) σε περίπτωση πληρωμής με τίτλους κτήσης.

Β. ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

1. Διατήρηση Εθνικής και ανταποδοτικής Σύνταξης.

2. Αύξηση ποσού Εθνικής Σύνταξης στα 420 ευρώ για όσους έχουν χρόνο  ασφάλισης άνω των 30 ετών και στα 450 ευρώ για όσους έχουν χρόνο ασφάλισης άνω των 40 ετών.

3. Θέσπιση κατωτάτου ορίου σύνταξης γήρατος, αναπηρίας και θανάτου στα 500 ευρώ.

3. Αύξηση ποσοστών αναπλήρωσης κατά 0,20% για 15-30  έτη ασφάλισης, κατά 0,40% για 30-40 έτη ασφάλισης και κατά 0,60% για 40 έτη ασφάλισης και πάνω.

4. Σύνταξη αναλογιστικών μελετών κυρίων και επικουρικών συντάξεων.

5. Επανυπολογισμός επικουρικών συντάξεων σε συμμόρφωση με τις αποφάσεις της Ολομέλειας.

6. Διατήρηση συστήματος επικουρικής ασφάλισης, άλλως εξεύρεση πόρων για τη βιωσιμότητα αυτού.

7. Εξέταση λύσεων για την εξεύρεση χρηματοδότησης από την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και επί τέλους επένδυση με ηθικούς κανόνες της περιουσίας της Κοινωνικής Ασφάλισης (βλ. Νορβηγικό Ταμείο Συντάξεων).

Γ. ΘΕΣΜΙΚΑ

1. Διαχωρισμός του ΕΦΚΑ σε 3 Ταμεία (μισθωτών, ελευθέρων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων και αγροτών) ή δημιουργία αντίστοιχης οργανωτικής δομής (Τομείς-Υποδιοικήσεις) εντός του ΕΦΚΑ.

2. Εξέταση της λύσης του Επαγγελματικού Ταμείου προαιρετικής ασφάλισης, σε συνεργασίας με άλλους επιστημονικούς συλλόγους.

                                                                          Οκτώβριος 2019

                                                              Επιτροπή Ασφαλιστικού ΔΣΑ