Ασφάλιση των δικηγόρων με βάση την ιδιότητα ή όχι?

Αγαπητοί συνάδελφοι και δραστήρια μέλη της ΕΕΔ (Στάθης Μίχος και Νώντας Ατσαβές) έθεσαν και δικαιολογημένα τον προβληματισμό σε σχέση με την προωθούμενη διάταξη σε Νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας με ασφαλιστικές και άλλες διατάξεις. Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: 
Στο άρθρο 22 παρ.2 του Νομοσχεδίου, που μπορείτε να βρείτε εδώ ορίζονται τα εξής:
«2. Οι δικηγόροι που είναι εγγεγραμμένοι ή Θα εγγραφούν στους οικείους δικηγορικούς συλλόγους και ασκούν ελεύθερο επάγγελμα υπάγονται στην ασφάλιση του ΕΦΚΑ, σύμφωνα με τις σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις του πρώην Τομέα Ασφάλισης Νομικών (ΤΑΝ) του ΕΤΑΑ, από την ημερομηνία έναρξης άσκησης του επαγγέλματος στην αρμόδια ΔΟΥ και μέχρι τη διακοπή της επαγγελματικής δραστηριότητας και τη διαγραφή από τη ΔΟΥ.»
Διαβάζοντας την αιτιολογική έκθεση βλέπουμε πως η ρύθμιση αυτή αποτελεί πάγιο αίτημα των Επιστημονικών Συλλόγων και τείνει προς άρση ανισοτήτων σε σχέση με άλλες κατηγορίες ασφαλισμένων του ΕΦΚΑ.
Ας δούμε τι λέει ο Ν.4114/60 (Κώδικας Τ.Ν.) στο άρθρο 7: 
"Αρθρον 7.- 1. Εις το Ταμείον ασφαλίζονται υποχρεωτικώς οι κάτωθι :

                               Α`. Αμισθοι

   "α) Οι δικηγόροι, οι κεκτημένοι νομίμως το δικαίωμα προς άσκησιν
 του λειτουργήματος κατά τας διατάξεις του Κώδικος περί Δικηγόρων, από
 της εις τα Μητρώα του οικείου Δικηγορικού Συλλόγου εγγραφής των μέχρι 
 της διαγραφής των εκ τούτων ή μέχρι της κατά το άρθρον 80 του Κώδικος 
 περί Δικηγόρων αυτοδικαίας αποβολής της ιδιότητος του δικηγόρου".

    ***Το εντός " " εδ. α` του Κεφαλαίου Α` της παρ. 1 του παρόντος
       άρθρου αντικατεστάθη ως ανωτέρω διά του άρθρου 13 παρ. 1 του
       Ν. 4507/1966 (Α` 71)....."

Αν ανατρέξουμε και στον Κώδικα Δικηγόρων θα δούμε πως στο άρθρο 3 ορίζονται τα ακόλουθα:

 1. Ο δικηγόρος ασκεί ελεύθερο επάγγελμα στο οποίο προέχει το στοιχείο της εμπιστοσύνης του 

εντολέα του προς αυτόν.

 2. Για τις υπηρεσίες του αμείβεται από τον εντολέα του είτε ανά υπόθεση είτε με πάγια αμοιβή ή με 
μισθό.

 3. Η άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος δεν συνιστά εμπορική δραστηριότητα.

Από την αντιπαράθεση των τριών αυτών διατάξεων, σαφώς συνάγεται ότι ο συντάκτης της προτεινόμενης νέας ρύθμισης δεν μπήκε καν στον κόπο να διαβάσει τις ισχύουσες διατάξεις περί της υπαγωγής στην ασφάλιση και της ιδιότητας του δικηγόρου, ώστε η νέα ρύθμιση να είναι συμβατή με τα ισχύοντα.
Νομοτεχνικά θα έπρεπε να υπάρξει τροποποίηση της διάταξης του Ν.4114/1960, η οποία εξακολουθεί να ισχύει και μετά το Ν.4387/2016.
Από την άλλη και αυτή η ίδια η διατύπωση της διάταξης αφήνει πολλά περιθώρια ερμηνείας και πολλά κενά που έχουν να κάνουν με τα ακόλουθα, για τα οποία δεν μπορούν να υπάρξουν απαντήσεις:
1. Ο Δικηγόρος θα μπορεί να ασκεί δικηγορία, να είναι μέλος του Δ.Σ., ενδεχομένως να κόβει και γραμμάτια, αφού οι Δικηγορικοί Σύλλογοι δεν εμπλέκονται καθόλου.
2. Ο έμμισθος δικηγόρος που δεν έχει καν κάνει έναρξη στη Δ.Ο.Υ. ή έχει κάνει διακοπή στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. πως ασφαλίζεται και που.
3. Συνάδελφοι σε αναστολή που ενώ κατά τις διατάξεις του Ν.4387/2016 πληρώνουν τις ελάχιστες εισφορές, δεν είναι βέβαιον αν υπάγονται ή όχι στην ασφάλιση.
Εκτός αυτών, θα μπορούσαμε να απαριθμήσουμε πολλά άλλα κενά και απορίες που δημιουργεί η διάταξη. Θεωρούμε πως το ζήτημα θα πρέπει να απασχολήσει άμεσα την Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων και ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Η ΟΠΟΙΑ ΛΥΣΗ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ, αφού η κτήση της ιδιότητας, η αναστολή και η διακοπή και κάθε άλλη μεταβολή στην κατάσταση του δικηγόρου γίνεται κατά τον Κώδικα Δικηγόρων και μέσω των Δικηγορικών Συλλόγων.

ΥΓ. Το παρόν αποτελεί έναν πρώτο προβληματισμό και αναμένουμε τη συμμετοχή των συναδέλφων